«صلح بهائی» راهِ راستینِ گذر از «عصر ترورهای اهریمنی»

-

چهل و سه. «به بهانه ی حملات پلید تروریستی امروز به مردم اهواز»:

اغلبِ کسانی که امروز برای قربانیانِ حملات تروریستی، اشکِ تمساح می ریزند، از دو قرن پیش تر که مظهرِ نوینِ الهی فرمود: «بشتابید بسوی وحدتِ عالَم انسانی؛ فارغ از وحشت و تبعیض، ترور و ستم، خشم و کین!» همگی یا به او خندیدند و یا چاقوهایشان را تیزتر کردند.
وقتی حتی پیش از آغازِ جنگ های جهانی اول و دوم فرمود: «همگی با هم سلاح هایتان را به زمین بگذارید و هزینه های گزاف برای کشتار و نبرد را خرج صلح و دوستی و سازندگی و آبادانیِ زمین کنید!» سرِ تفنگها و سرنیزه ها را بسوی خودش و خانواده اش نشانه رفتند و او را سرِ سیاهِ زمستان، از ایران و شهر به شهر در عثمانی، به دورتر و هر چه دورتر تبعید کردند.
حاکمانی که امروز در مدحِ قربانیانِ تروریسم، بسی سخن سُرایی می کنند، اغلب خود تا چهار نسل، دست هاشان دست کم تا مِرفَق، در خونِ شهیدانِ بابی و بهایی است که طولانی ترین و مظلوم ترین قربانیانِ نسل کشی و ترور در دو سده ی اخیرِ ایران و منطقه بوده و هستند.
ما عاشقانِ بهاءالله را نشاید لعنت کردن؛ 
پس برای تروریست ها و حامیانِ مستقیم و غیرمستقیم شان، دعا می کنیم که تا فرصت شان باقی است و نَفَسی دارند، خدای یگانه ی اَبهی، نَفسِ آنها را به راهِ تابناکِ بَهایش، بیدار و آگاه فرماید...
که اگر بدانند، یکتاخداوندِ پرشکوه، برای رسیدن به صلحِ راستین و همه جانبه ی ایزدی و بشری در عصر ما، راهی جز شاهراهِ درخشانِ بهاءالله را مقرّر نفرموده است.

 کد مطلب: 43

نظرات

ارسال یک نظر

پست‌های معروف از این وبلاگ

لوح احمد - برگردان به پارسی

-
بیست و نُه. «اوست آن پادشهِ آگهِ دانا» «لوح احمد» این کبوترِ بهشتی است که بر شاخسارانِ درختِ جاودانگی، آوای خوشِ وَرجاوَندی سر داده است و پاکان را بسوی الله و یکتاپرستان را به درگاهِ نزدیکِ خداوندِ بخشنده، بشارت می دهد. همو آگاهی می دهد به وارستگانِ از دنیا، از خبری که از سوی یکتاخدایِ شاهنشهِ عزیز و یگانه رسیده، و دوستداران خدای را به آستانِ مقدّسش و این نظرگاهِ روشن رهنمون می گردد: بگو: حقّا که این، همان برترین نظرگاه  است که در کتابهای رسولان خدا، وعده و نوشته شده بود که به آن، حق از باطل جدا شود و زودا که هر امری، به حکمتِ آن حکیم، مشخص گردد. و بگو: این همان درختِ روح است که میوه های ایزدِ بزرگِ نیرومند و بلندمرتبه را به بار می آوَرَد. هان تو ای احمد! تو شاهد باش که اوست یکتاخدا و خدایی جز او نیست که پادشَهی است فراگیر و گرانقدر و نیرومند. همان خداوندِ یکتایی که آنکه علی [حضرت باب، سید علیمحمد] نام داشت، فرستاد و او حق است و از جانب خداوندگار، که ما همگی فرمانش را فرمان می بریم. بگو: ای مردمان! حدود الله را پیروی کنید که در کتابِ بیان، از سوی پروردگارِ عزّت
بیشتر بخوانيد

الله ابهی

-
چهل. «الله ابهی» ذکر «الله ابهی» - که اَبها خوانده می شود - مهم ترین و معمول ترین ذکر برای بهائیان عالَم است؛  هم اسم اعظم محسوب می شود، هم نیایش 95 باره ی روزانه است و هم درود و سلام و تکبیر ویژه در میان بهائیان است. هم اشاره به نام مبارک حضرت بهاءالله، پیامبر این دوران دارد و هم بنیانگزار این ذکر، حضرت باب بوده است و هم توحیدِ خالص آیین بهائی، نسبت به الله یگانه و برتر  را نشان می دهد. اما در اینجا، ذکر نکته ای تازه و افزون بر همه ی اینها، شاید خالی از لطف نباشد: واژه ی «ابهی» در رسم الخط فارسی و عربی با چهار حرف «الف – ب – ه – ی» نوشته می شود که این چهار حرف، شامل دو حرفِ آغازینِ الفبا، یعنی «الف – ب» و دو حرفِ واپسینِ الفبا، یعنی «ه – ی» می شود! این می تواند اشاره به این باشد که برترین نام الهی - یعنی «اَبهی» - نه تنها سراسر حروف الفبا از ابتدا تا انتها را در برمی گیرد، بلکه به اول و آخر بودن خداوند در هر موضوعی نیز اشاره دارد. همچنین باید افزود که دو حرفِ آغاز و دو حرف پایان الفبا، ایهامی ظریف از دو اول و دو آخر در عصر ما دارد که می تواند اشاره ای به دو مظهر
بیشتر بخوانيد

«راز حضرت کریشنا»

-
سی. «کریشنا فرمود: ای آرجونا [ای بهترین فرد از خاندان بهاراتا]؛ خداوند متعال در قلب همه ی موجودات اقامت دارد و سفر همه ی آنان را بر خودرویی که از نیروی مادّی شکل گرفته، هدایت می کند. 61 پس ای نواده ی بهاراتا؛ تسلیم محض او شو تا با لطف و مهرش، به آرامش روحانی و سرمنزل متعال و جاودانه برسی. 62 اینک و اینگونه، دانش محرمانه را برای تو آشکار نمودم ؛ بر آن دقیق شو و بیندیش. سپس هر چه می خواهی و تمایل داری انجام بده. 63 اما چون تو برایم بسیار عزیز هستی، آموزش نهایی و محرمانه ترین بخش دانش را نیز برایت واگو خواهم کرد تا آنچه را که به صلاح توست [به تمامی] شنیده باشی... 64  [و این است جوهر و چکیده ی سخنان خداوند از زبان کریشنا:]  همواره به من بیندیش؛ پرستنده و فدایی من شو، ای پرستش کننده ی خالص من؛ سجده هایت را به من تقدیم کن؛ آنگاه بی تردید نزد من خواهی آمد و به من خواهی رسید... این را صادقانه به تو قول می دهم چون نزد من بسیار عزیز هستی. 65 گوناگونیِ مذاهب را رها کن و تنها به من تسلیم شو. نترس؛ من تو را از همه ی واکنش های گناه آلود، نجات خواهم داد. 66 این دانش محر
بیشتر بخوانيد